Hata kama furaha ni moja ya mambo muhimu zaidi maishani, sayansi bado haiwezi kufafanua mengi kuhusu furaha. Dhana yake yenyewe ni ngumu. Je! Ni wazo, maadili, fadhila, falsafa, ubora au imewekwa tu katika jeni? Hakuna ufafanuzi uliokubaliwa, lakini bado kila mtu anaonekana kuuza furaha siku hizi kwa mfano; wafanyabiashara wa dawa za kulevya, kampuni za dawa, filamu, kampuni za vitu vya kuchezea na hata Disney muundaji wa Mahali pa Furaha Zaidi Duniani. Je, furaha inaweza kununuliwa kweli? Je, furaha hupatikana kwa kuongeza raha, kupata umaarufu na utajiri, au kuishi maisha ya raha isiyo na kikomo? Nakala zifuatazo zitachunguza mabadiliko ya furaha katika fikira za Magharibi, ikifuatwa na kuelewa kwa kitamaduni wa sasa huko Magharibi. Mwishowe, maana na njia chache za kupata furaha katika Uislamu zitajadiliwa.

Mageuzi ya Furaha katika Mawazo ya Magharibi

Fikra la Kikristo kuhusu furaha lilitokana na usemi uliyoripotiwa kutoka kwa ya Yesu,

"… Sasa ni wakati wako wa huzuni, nitakuona tena na utafurahi, na hakuna atakayekuondolea furaha yako" (Yohana 16:22)

Wazo hili la Kikristo kuhusu furaha liliendelezwa kwa karne nyingi, lilitegemea theolojia ya dhambi ambayo, kama vile Mtakatifu Augustino alivyoelezea katika Jiji la Mungu, alifundisha kwamba kwa sababu ya kosa la Adamu na Hawa katika Bustani ya Edeni furaha ya kweli imekuwa "haipatikani katika maisha yetu ya sasa."[1]

Mnamo mwaka 1776, Thomas Jefferson, akifanya muhtasari wa karne nzuri ya kutafakari kuhusu Uropa na Amerika, aligundua kwamba "utaftaji wa furaha" kama ambapo ni ukweli "unaojidhihirisha". Kufikia wakati huu ukweli wa furaha ulikuwa umetangazwa mara nyingi sana na kwa ujasiri kwamba, kwa wengi haikuhitaji ushahidi. Alivyosema Jefferson, inajidhihirisha. Kupata "furaha kuu kwa wengi" ilikuwa jukumu na maadili ya karne hii. Lakini ni jinsi gani "kujidhihirisha" imekuwa njia ya kutafuta furaha? je ilimaanisha kwamba furaha ndiyo mwisho wetu uliokusudiwa asili? Wakristo walikiri kwamba wanadamu walikuta furaha katika ziara zao duniani, lakini walikuwa na shaka juu ya kupatikana kwake. Jefferson mwenyewe kakuwa na tumaini kama kutafuta kwake kutaweza kufikia hitimisho la kuridhisha. "Furaha kamili haikukusudiwa na Mungu kuwa ishamiri kwa mmoja wa viumbe vyake," alibainisha katika barua ya 1763, na kuongeza kwa busara kwamba hata "aliye na bahati zaidi kwetu, katika safari yetu ya maisha, hukutana mara kwa mara na misiba ambayo inaweza kutupiga sana."[2] Ili "tuimarishe akili zetu dhidi ya mashambulio haya," alihitimisha" inapaswa kuwa moja ya masomo kuu na juhudi za maisha yetu. "

Katika karne ya tano, Boethius alidai kwamba "furaha yenyewe ndiyo Mungu,"[3] katikati ya karne ya 19, tabia hiyo ilibadilishwa hivi "Furaha ni Mungu." Furaha ya kiduniani iliibuka kama sanamu ya masanamu, eneo la maana katika maisha ya kisasa, chanzo cha himizo ya wanadamu, kusudi la kuishi, na pia maksudi na mwelekeo la maisha. Ikiwa furaha haikuwa, kama Freud alivyosema, 'katika mpango wa Uumbaji,'[4] kulikuwa na wale walio tayari kubadilisha kazi za Muumba ili kuiweka hapo kwa utengenezaji na kusafirisha kama demokrasia na uchumi wa soko huru (kupenda mali). Kama mwanafalsafa Pascal Bruckner alivyoona, "Furaha ni mstari wa kipekee wa demokrasia zetu za kisasa." Kama dini la kujitolea, kubadilishwa Mungu kwa kupwnda mali kwenye duka kuu.

Furaha katika Utamaduni wa Magharibi

Katika tamaduni zetu, inaaminika kuwamba furaha hupatikana unapokuwa tajiri, mwenye nguvu, au umaarufu. Vijana wanataka umaarufu na ndoto ya zamani ya kushinda mali. Mara nyingi tunatafuta furaha kwa kuondoa mafadhaiko yote, huzuni na miwasho. Kwa wengine, furaha iko katika matibabu yanayobadilisha dhamira. Eva Moskowitz, mwanahistoria, anatoa wazo la kutamaniwa sana na mmerikani katika tiba ya injili: "Leo, upendeleo huu haujui mipaka ... kuna zaidi ya mipango 260 [anuwai ya ] hatua 12 huko Amerika."[5]

Sababu moja tunayo shida sana kupata furaha ni kwamba hatujui furaha ni nini. Kwa hivyo, tunafanya maamuzi mabaya maishani. Hadithi ya Kiislamu inaonyesha uhusiano wa hukumu na furaha.

"Ewe mjuzi mkubwa, Nasrudin," alisema

mwanafunzi mwenye shauku, "Lazima nikuulize

swali muhimu sana, jibu

ambayo sisi sote tunautafuta: Je!

siri ya kupata furaha ni gani? "

Nasrudin alifikiria kwa muda,

kisha akajibu. "Siri ya

furaha ni uamuzi mzuri. "

"Ah," alisema mwanafunzi huyo. "Lakini vipi

Je! tunapata uamuzi mzuri?

"Kutoka kwa uzoefu," akajibu

Nasrudin.

"Ndio," alisema mwanafunzi huyo. "Lakini vipi

tunapata uzoefu? ’

"Hukumu mbaya."

Mfano wa uamuzi wetu mzuri ni kujua kwamba raha za kupenda vitu (mali) hazileti furaha ya kudumu. Baada ya kufikia uamuzi huo kwa uamuzi wetu mzuri, hatutakuwa tumewacha raha zetu. Tunaendelea kutamani furaha ambayo inaonekana haipatikani. Tunapata pesa zaidi tukifikiria kwamba ndiyo njia ya kuwa na furaha, na kwa kufanya hivyo tunapuuza familia zetu. Matukio mengi makubwa tunayoota huleta furaha isiyo na endelevu kuliko tulivyotarajia. Mbali na kupata furaha kidogo kuliko tulivyotarajia, mara nyingi hatujui ni nini tunataka, nini kitatufanya tuwe na furaha au tutaipata vipi. Tunaamua vibaya.

Furaha ya kudumu haitokani na ‘kuitengeneza.’ Fikiria mtu anaweza kunasa vidole vyake na kukupa umaarufu, utajiri, na burudani. Je! Ungefurahi? Utakuwa na furaha lakini kwa muda mfupi. Pole pole ukuzoea hali yako mpya na maisha yangerejea kwenye mchanganyiko wa mhemko. Uchunguzi unaonyesha kuwa washindi wa bahati nasibu kubwa baada ya miezi michache hawana furaha kuliko mtu wa kawaida! Ili kupata furaha, sasa utahitaji kiwango cha juu zaidi.

Fikiria pia, jinsi ambavyo "tumewezesha". Mnamo 1957, mapato yetu ya kila mtu yaliyoonyeshwa kwa dola za leo yalikuwa chini ya $ 8,000. Leo ni $ 16,000. Pamoja na mapato maradufu na pia tuna bidhaa maradufu ambazo pesa inaweza kununua pamoja na gari mbili kwa kila mtu. Pia tuna tanuri za kisasa, runinga za rangi, mashine za video, mashine za kujibu, na billioni ya $ 12 kwa mwaka ya viatu vya riadha.

Kwa hivyo tunafurahi zaidi? Hapana. Katika 1957, asilimia 35 ya Wamarekani waliambia Kituo cha Kitaifa cha Utafiti wa Maoni walikuwa "wenye furaha sana." Mnamo 1991, ni asilimia 31 tu walisema hivyo.[6] Wakati huo huo, viwango vya unyogovu vimeongezeka.

Nabii wa Mungu wa Rehema alisema:

"Utajiri wa kweli hauji kwa kumiliki mali mwingi lakini utajiri wa kweli ni utajiri wa roho." (Saheeh Al-Bukhari)