Panimula

‘Ano ang kahulugan at layunin ng buhay?’ Ito, marahil, ang pinakamahalagang tanong na ating naitanong. Sa lahat ng panahon, itinuturing ito ng mga pilosopo bilang isang pinaka pangunahing katanungan. Ang mga siyentipiko, mananalaysay, pilosopo, manunulat, sikologo at pangkaraniwang tao lahat ay nakikibahagi sa tanong sa ilang punto ng kanilang buhay.

Ang Kadahilanan ba ay isang Sapat na Patnubay?

‘Bakit tayo kumakain?’ ‘Bakit tayo natutulog?’ ‘Bakit tayo naghahanap-buhay?’ Ang mga sagot na ating makukuha sa katanungang ito ay pare-pareho. ‘Kumakain ako para mabuhay.’ ‘Natutulog ako para magpahinga.’ ‘Naghahanap buhay ako para matustusan ang aking sarili at ang aking pamilya.’ Ngunit pagdating sa kung ano ang layunin ng buhay, nalilito ang mga tao. Nakikita natin ang kanilang kalituhan base sa mga sagot na ating natatanggap. Maaring sabihin ng mga kabataan na, "Nabubuhay ako para sa alak at bikini." Maaring sabihin ng mga nasa katamtamang gulang na, "Nabubuhay ako para mag-ipon para sa maginhawang pagreretiro." Maaring sabihin ng isang matanda na, "Nagtatanong ako sa buong buhay ko kung bakit ako naririto. Kung may layunin man, wala na akong pakialam." At marahil, ang pinaka-karaniwang kasagutan ay, "Hindi ko talaga alam!"

Paano sa gayon matutuklasan ang layunin ng buhay? Mayroon tayong dalawang karaniwang pagpipilian. Ang una ay hayaan ang 'katwiran ng tao' - ang ipinagbunying nakamit na Kaliwanagan - ay gabayan tayo. Pagkatapos ng lahat, ang pagpapaliwanag ay nagbigay sa atin ng modernong agham na base sa mabusising obserbasyon ng pisikal na mundo. Ngunit nalaman ba ng mga sinaunang pilosopo ang mga paliwanag na ito? Ipinaliwanag ni Camus na ang buhay ay "hindi makatwiran"; Nagsalita si Sartre ukol sa "paghihirap, pag-abanduna at kawalan ng pag-asa." Para sa mga Eksistensialista, ang buhay ay walang kahulugan. Naisip ng mga tagasuporta ni Darwin na ang kahulugan ng buhay ay magparami. Isinulat ni Will Durant base sa kanyang nakuhang kalagayan mula sa mga sinaunang tao na, "Ang paniniwala at pag-asa ay mawawala; ang pagdududa at kawalan ng pag-asa ay ang kaayusan ng araw… hindi ang ating mga tahanan at ari-arian ang walang laman, kundi ang ating mga 'puso'." Pagdating sa kung ano ang kahulugan ng buhay, pati ang mga pinakamagaling na pilosopo ay nanghuhula lamang. Si Will Durant, ang pinaka-kilalang pilosopo ng huling siglo, at si Dr. Hugh Moorhead, isang propesor sa pilosopiya sa Northeastern Illinois University, ay sumulat ng librong pinamagatang ‘Ang Kahulugan ng Buhay.’[1] Sila ay sumulat at nagtanong sa mga pinakakilalang pilosopo, siyentipiko, manunulat, pulitiko, at intelektwal ng kanilang oras sa mundo sa kung"Ano ang kahulugan ng buhay?" At kanilang inilathala ang kanilang mga kasagutan. Ang iba sa kanila ay nagbigay ng kanilang pinakamahusay na hula, ang iba sa kanila ay umamin na gumawa lamang sila ng kanilang layunin sa buhay, at ang iba ay nagsabi ng totoo na wala silang ideya. Sa katunayan, marami sa mga kilalang intelektuwal ang nagsabi sa mga may akda na sumulat silang muli at sabihan sila kung natuklasan na ang layunin sa buhay.

Hayaan ang mga Langit na "Magsalita"

Kung ang pilosopo ay walang tiyak na kasagutan, marahil ang sagot ay matatagpuan sa ating puso't isipan. Natanaw mo na ba ang kalangitan sa isang malinaw na gabi? Makakakita ka ng hindi mabilang na mga bituin. Tumingin ka sa pamamagitan ng isang teleskopyo at makikita mo ang napakalaking kalawakan, napakagandang nebula kung saan nabuo ang mga bagong bituin, ang mga bahagi ng sumabog ang sinaunang supernova na naging dahilan ng huling pagkasawi ng mga bituin, ang mga kamangha-manghang mga singsing ng Saturn at buwan ng Jupiter. Posible bang hindi mailipat ang paningin sa mga hindi mabilang na mga bituin sa kalangitan ng gabi na kumikinang tulad ng alikabok ng diamante sa isang kama ng itim na pelus? Maramihang mga bituin na lampas sa mga bituin, na lumalawak; nagiging napakasiksik na lumilitaw at nagsasama sama sa isang pinong nagniningning na mga wisik. Ang karingalan ay nagpapakumbaba sa atin, nagpapagalak sa atin, nagbibigay inspirasyon sa isang labis na pananabik para sa pagsisiyasat, at nanawagan para sa ating pagninilay-nilay. Paano ito naparito? Paano tayo nauugnay dito, at ano ang lugar natin dito? Naririnig ba natin ang langit na "nagsasalita" sa atin?

"Katotohanan, sa pagkakalikha ng mga kalangitan at kalupaan, at sa pagsasalit-salitan ng gabi at araw, naririto ang ayaat (mga palatandaan, babala, aral) para sa mga (taong) nagtataglay ng tamang pang-unawa. Yaong mga nag-aalaala sa Allah nang nakatindig, nakaupo, at nakatagilid sa kanilang pagkahiga, at nagmumuni-muni sa pagkalikha ng mga kalangitan at ng kalupaan, (at nagsabing):"Aming Panginoon, hindi Mo po nilikha ito sa kabulaanan (o nang walang makabuluhang layunin). Luwalhati sa Iyo..." (Quran 3:190-191)

Kapag tayo ay nagbasa ng libro, tinatanggap natin na mayroong isang may-akda. Kapag tayo ay nakakita ng bahay ,tinatanggap natin na mayroong nagpatayo dito. Parehas ang mga itong ginawa ng may layunin ng mga gumawa ng mga ito. Ang disenyo, ayos, at pagiging kumplikado ng daigdig pati na rin ang mundo sa ating kapaligiran ay katibayan ng pagkakaroon ng dakilang katalinuhan, isang perpektong taga-disenyo. Lahat ng mga nasa kalangitan ay kinokontrol ng tumpak na tuntunin ng pisika. Maaari bang magkaroon ng mga batas na walang mambabatas? Sinabi ng siyentipiko sa rocket na si Dr. Von Braun na: "Ang mga likas na batas ng daigdig ay talagang tumpak at hindi na tayo mahihirapan sa pagbuo ng isang sasakyang pangkalawakan na ating magagamit patungo sa buwan at maaaring orasan ang paglipad na may eksaktong isang bahagi ng isang segundo. Ang mga batas na ito ay dapat na itinakda ng isang tao." Napagtanto ni Paul Davies, isang propesor ng pisika, na ang pagkakaroon ng tao ay hindi lamang isang biro ng kapalaran (nagkataon). Kanyang isinaad: "Nakatadhana tayong maparito." At ang kanyang isinaad patungkol sa daigdig ay: "Sa pamamagitan ng aking gawaing pang-agham, lalo akong mas napaniwala na ang pisikal na daigdaig ay pinagsama ng may katalinuhan at nakakamangha na hindi ko matatanggap ito bilang isang matalas na katotohanan. Mayroon marahil, sa aking palagay, mas malalim na antas ng paliwanag." Ang daigdig, ang lupa, at mga bagay na nabubuhay sa mundo lahat ay nagbibigay ng tahimik na patotoo sa isang matalino, makapangyarihan na Lumikha.

Larawan 2 Gitnang Rehiyon ng Trifid Nebula na kinuhanan ng Gemini Telescope ng Mauna Kea sa Malaking Isla ng Hawaii, Ika-5 ng Hunyo, 2002. Matatagpuan sa konstelasyon ng Sagittarius, ang napakagandang nebula na laging kinukuhanan ng litrato, ang pabago-bagong ulap ng gas at alikabok kung saan ipinapanganak ang mga bituin. Ang isa sa mga napakalaking bituin sa sentro ng nebula ay ipinanganak halos 100,000 taon na ang nakalilipas. Ang distansya ng nebula mula sa Solar System ay karaniwang sinang-ayunan sa pagitan ng 2,200 hanggang 9,000 light years ang layo.

Imahe mula sa Gemini Observatory Image/GMOS Commissioning Team.

Kung tayo ay ginawa ng isang Tagapaglikha, siguradong Siya ay mga dahilan, isang layunin sa paglikha sa atin. Sa gayon, mahalaga na ating hangaring malaman ang layunin ng Diyos sa ating pagkaparito. Pagkatapos nating pagnilay-nilayan ang layuning ito, mapipili natin kung nais nating mabuhay nang naaayon dito. Ngunit posible bang malaman kung ano ang inaasahan mula sa atin na naiwan sa ating sariling mga aparato nang walang anumang komunikasyon mula sa Lumikha? Ito ay likha na ang Panginoon mismo ang Siyang magpapaalam sa atin sa layuning ito, lalo na kung inaasahan na atin itong maisasakatuparan.

Alternatibo sa Haka-haka: Magtanong sa Diyos

Dinadala tayo nito sa pangalawang pagpipilian: ang kahalili sa haka-haka patungkol sa kahulugan at layunin ng buhay ay paghahayag. Ang pinakamadaling paraan upang matuklasan ang layunin ng isang imbensyon ay upang tanungin ang imbentor. Upang matuklasan ang layunin ng iyong buhay, tanungin ang Diyos.

Masasagot ba ng Kristiyanismo ang Katanungan?

Sa Kristiyanismo, ang kahulugan ng buhay ay nanggagaling sa pananampalataya sa ebanghelyo ni Hesukristo, na siyang tagapagligtas. "Sapagkat minamahal ng Diyos ang sanlibutan kaya't ibinigay niya ang kanyang bugtong na anak, upang ang sinumang naniniwala sa kanya ay hindi mapahamak kundi magkakaroon ng buhay na walang hanggan." Gayunman, ang panukalang ito ay may mga malubhang suliranin. Una, kung ito ang layunin ng paglikha at kondisyon na dapat masunod para sa buhay na walang hanggan, bakit hindi ito itinuro ng mga propeta sa lahat ng nasyon sa mundo? Pangalawa, kung ang Diyos ay naging tao malapit sa kapanahunan ni Adan, ang sangkatauhan ay dapat na may pantay-pantay na pagkakataon sa buhay na walang hanggan, maliban na lamang kung yaong bago sa panahon ni Hesus ay nagkaroon ng ibang layunin para sa kanilang pagkabuhay! Pangatlo, paanong nagagampanan ng mga tao ngayon ang layunin ng Kristyanong paglikha kung di naman nila nakilala o narining ang tungkol kay Hesus! Likas na ang mga layuning ito ay napakakitid at sumasalungat sa banal na hustisya.

Ang Kasagutan

Ang Islam ang tugon sa paghahanap ng sangkatauhan sa kahulugan. Ang layunin sa paglikha sa lahat ng kalalakihan at kababaihan sa lahat ng oras ay iisa: alamin at sambahin ang Diyos.

Itinuturo sa atin ng Quran na ang bawat tao ay ipinanganak na may kamalayan sa Diyos,

"At (alalahanin) nang nagpalabas ang iyong Panginoon mula sa gulugod o balakang ni Adan ng kanyang mga anak at mga inapo at sila ay Kanyang ginawang mga saksi (na nagsasabing) "Hindi ba ako ang inyong Panginoon?' At sila ay nagsabi: "Opo, (at) kami ay sumasaksi", na kung sakali sa araw ng Paghuhukom: ay inyong sasabihin na di ninyo alam ang ukol dito.' O di kaya ay inyong sasabihin: "Ang aming mga ninuno ang sumamba sa iba maliban sa Nag-iisang Diyos (Allah) at kami ay kanilang mga inapo lamang. (Kaya) kami ba kung gayon ay Iyong wawasakin nang dahil sa ginawa ng mga mapaggawa ng kabulaanan?'' (Quran 7:172-173)

Itinuturo sa atin ng Propeta ng Islam na nilikha ng Diyos ang pangunahing pangangailangan sa kalikasan ng tao sa oras na ginawa si Adan. Kumuha ang Diyos ng tipan mula kay Adan nang siya ay nilikha.Kinuha ng Diyos ang lahat ng mga inapo ni Adan na di pa naipapanganak, sa salinlahi't salinlahi, ikinalat sila, at kumuha ng tipan mula sa kanila. Ipinaabot Niya nang direkta sa kanilang mga kaluluwa, anupa't pinatototohanan nila na Siya ang kanilang Panginoon.Yamang ginawa ng Diyos ang lahat ng tao na manumpa sa Kanyang Pagkapanginoon nang nilikha Niya si Adan, ang panunumpa na ito ay nakaimprinta sa kaluluwa ng tao bago paman ito naging sanggol, at sa gayon ang isang bata ay ipinanganak na may likas na paniniwala sa Kaisahan ng Diyos. Ang likas na paniniwala na ito ay tinatawag na fitra sa Arabic. Dahil dito, ang bawat tao ay nagdadala ng binhi ng paniniwala sa Kaisahan ng Diyos na malalim na nakabaon sa ilalim ng mga patong-patong na kapabayaan at naisasantabi dahil sa mga pagkokondisyon ng lipunan.Kung ang bata ay naiwang nag iisa, ito ay lalaking may kamalayan sa Diyos - sa nag-iisang Lumikha - ngunit ang lahat ng mga bata ay apektado ng kanilang kapaligiran. Sinabi ng Propeta ng Diyos,

Ang bawat bata ay ipinanganak sa isang estado ng 'fitra', ngunit ang kanyang mga magulang ay ginawa siyang isang Hudyo o isang Kristiyano. Ito ay tulad ng paraan ng isang hayop na manganganak ng isang normal na supling. Napansin mo ba ang sinumang batang ipinanganak na baldado na bago mo pa man sila baldahin."[1]

Larawan 1 Ang Milagro ng Buhay. Ang pagsipsip ng isang hindi pa ipinapanganak na sanggol ng kanyang hinlalaki.

Kaya, kung paanong ang katawan ng bata ay sumasailalim sa mga batas ng katawan, na itinakda ng Diyos sa kalikasan, ang kaluluwa nito ay sumusuko sa katotohanan na ang Diyos ay kanyang Panginoon at Tagapaglikha. Gayunpaman, kinukundisyon ng mga magulang na sundin ang kanilang mga pamamaraan, at ang bata ay walang kakayahang suwayin ito.Ang relihiyon na sinusunod ng bata sa yugtong ito ay sa nakaugalian at nakalakihan niya, at hindi siya pananagutin ng Diyos para sa relihiyong ito. Kapag ang isang bata ay tumanda na at nasa tamang gulang, dapat niyang sundin ang relihiyon ng kaalaman at pangangatwiran. Bilang nasa tamang edad na, ang mga tao ay dapat na magsumikap sa pagitan ng kanilang mga likas na disposisyon at sa kanilang mga hangarin upang mahanap ang tamang landas patungo sa Diyos.Ang panawagan ng Islam ay nakadirekta mula sa simula, ang likas na disposisyon, ang imprinta ng Diyos sa kaluluwa, ang fitra, na nagdulot sa mga kaluluwa ng bawat buhay na nilalang na sumang-ayon na Siya na gumawa sa kanila ay kanilang Panginoon, bago pa man likhain ang kalangitan at kalupaan,

"Katotohanan, hindi Ko nilikha ang mga jinn at mga tao maliban na sila ay sumamba sa Akin (tanging sa Akin lamang)" (Quran 51:56)

Ayon sa Islam, mayroong isang pangunahing mensahe na ipinahayag ng Diyos sa pamamagitan ng lahat ng mga propeta, simula sa panahon ni Adan hanggang sa huling propeta, na si Muhammad, nawa'y ang kapayapaan ay sumakanila. Ang lahat ng mga propeta na ipinadala ng Diyos ay may pare-parehong mahahalagang mensahe:

"At katiyakan, Aming ipinadala sa bawat pamayanan ang isang sugo (na nag-aanyayang): "Sambahin ang Allah (tanging Siya), at iwasan ang (pagsamba sa) mga huwad na diyos.’" (Quran 16:36)

Ang mga propeta ay nagdala ng pare-parehong kasagutan sa higit na nakakabagabag na katanungan ng sangkatauhan, ang sagot na tumutukoy sa pagnanais ng kaluluwa ng Diyos.

Ano ang Pagsamba?

Ang ibig sabihin ng 'Islam' ay 'pagsuko', at pagsamba, sa Islam, ito ay nangangahulugan ng 'pagsunod at pagsuko sa kalooban ng Diyos.'

Ang bawat nilikha ay nararapat 'sumuko' sa Lumikha sa pamamagitan ng pagsunod sa mga pisikal na batas na nilikha ng Diyos,

"At sa Kanya ang pagmamay-ari ng sinumang nasa kalangitan at kalupaan; ang lahat ay susunod sa Kanyang kalooban." (Quran 30:26)

Sila, gayunpaman, ay di gagantimpalaan ni parurusahan para sa kanilang 'pagsuko', dahil ito ay di kusa. Ang gantimpala at kaparusahan ay para sa mga nananampalataya sa Diyos, yaong mga sumuko sa moral at relihiyosong batas ng Diyos sa sariling kagustuhan. Ang pagsamba na ito ay ang diwa ng mensahe ng lahat ng mga propeta na ipinadala ng Diyos sa sangkatauhan. Halimbawa, ang pag-unawa sa pagsamba ay mariing ipinahayag ni Hesukristo,

"Walang sinuman sa tumawag sa aking ng Panginoon ang makakapasok sa kaharian ng Diyos, ngunit tanging mga yaong tumupad sa kalooban ng aking Ama na nasa langit."

Ang ibig sabihin ng 'kalooban’ ay kung 'ano ang nais ng Diyos na gawin ng mga tao.’ Ang ‘Kalooban ng Diyos’ ay nakapaloob sa banal na ipinahayag na mga batas na itinuro ng mga propeta sa kanilang mga tagasunod.Dahil dito, ang pagsunod sa batas ng Diyos ang pundasyon ng pagsamba. Kapag ang mga tao ay sumasamba sa kanilang Diyos sa pamamagitan ng pagsuko sa Kanyang batas sa relihiyon ay maaari silang magkaroon ng kapayapaan at pagkakaisa sa kanilang buhay at pag-asa sa langit, tulad ng sanlibutan na tumatakbo sa pagkakaisa sa pamamagitan ng pagsuko sa mga pisikal na batas na itinakda ng Panginoon. Kapag iyong isinuko ang pag-asa sa kalangitan o Paraiso, iyo na ring tinanggal ang tunay na halaga at layunin ng buhay. Kung hindi man, anong pagkakaiba ang talagang magagawa kung mamumuhay na may kabutihan o ang kabaligtaran nito? Kung ang kapalaran ng bawat isa ay pare-pareho din lamang.

Sino ang Nangangailangan ng Pagsamba?

Hindi kinakailangan ng Panginoon ang pagsamba natin, kundi ang sangkatauhan ang siyang nangangailangang sumamba sa Panginoon. Kung walang sinuman ang sasamba sa Panginoon, hindi nito maaalis ang Kanyang kaluwalhatian sa anumang paraan, at kung ang buong sangkatauhan ay sasamba sa Kanya, hindi nito madadagdagan ang kaluwalhatian ng Panginoon. Tayo mismo, ang siyang nangangailangan sa Panginoon:

"Hindi Ko kailangan ng probisyon mula sa kanila, ni hindi Ko kailangang Ako'y kanilang pakainin, katotohanang ang Diyos mismo ang siyang Tagapagbigay ng lahat ng pangangailangan , ang Makapangyarihan sa lahat." (Quran 51:57-58)

"…Ngunit mayaman ang Diyos, at ikaw ang siyang mahirap..." (Quran 47:38)

Paano Sumamba: At Bakit.

Sinasamba ang Panginoon sa pamamagitan ng pagsunod sa mga batas na Kanyang ipinahayag sa pamamagitan ng mga propeta. Halimbawa, sa Bibliya, sinunod ni Propeta Hesus and banal na batas na siyang susi sa Paraiso:

"Datapuwa't kung ibig mong magtamo ng buhay na walang hanggan, panatilihin mo ang mga utos." (Matthew 19:17).

Gayundin ang Propeta Hesus ay iniulat sa bibliya na iginiit ang mahigpit na pagsunod sa mga kautusan, na sinasabi:

"Kaya't ang sinumang sumuway sa isa sa kaliit-liitang mga utos na ito, at ituro ang gayon sa mga tao, ay kahuli-hulihang tatawagin sa kaharian ng langit: datapuwa't and sinumang gumanap at ituro ito, siya ay tatawaging dakila sa kaharian ng langit." (Matthew 5:19)

Bakit kailangan ng mga taong sambahin ang Diyos sa pamamagitan ng pagsunod sa mga banal na ipinahayag na mga batas? Ang kasagutan ay simple lamang. Ang pasunod sa banal na batas ay nagbibigay kapayapaan sa ating buhay sa mundo at kaligtasan sa kabilang buhay.

Ang mga banal na batas ay nagbibigay sa mga tao ng malinaw na alituntunin na magiging gabay sa tao sa bawat angulo ng kanyang buhay at kanyang pakikipag-ugnayan. Dahil ang Tagapaglikha lamang ang Siyang nakakaalam sa kung ano ang pinakamabuti sa Kanyang mga nilikha, ang Kanyang mga batas ay nangangalaga sa kaluluwa, katawan at lipunan ng tao mula sa anumang kapahamakan. Upang matupad ng mga tao ang kanilang layunin kung bakit sila ay nilikha, nararapat na kanilang sambahin ang Diyos sa pamamagitan ng pagsunod sa Kanyang mga kautusan.

Ang mga Diyos-diyosan ng Modernismo

Ang Diyos ang siyang nagbibigay kahulugan at kung ano ang angkop sa buhay. Sa kabilang banda, ang modernong pamumuhay ay may kakulangan sa kung ano ang nag iisang sentro, oryentasyon, layunin at hangarin. Wala itong pagkakaparehong prinsipyo o gabay.

Dahil ipinag papalagay ng Islam na ang Diyos ay pinaglilingkuran nang may pagmamahal, lubos na pagrespeto at pag-asa ng gantimpala, ating masasabi na ang modernong mundo ay nagsisilbi sa madaming diyos. Ang mga diyos sa pagiging moderno ay nagbibigay kahulugan at konteksto sa buhay ng modernong tao.

Tayo ay naninirahan sa kapanahunan ng lengguwahe, at ang ating mga salita at pahayag ang mga bintana kung saan ating makikita ang mundo. Ang ebolusyon, nasyonalismo, peminismo, sosyalismo, Marxismo, at sa kung paano sila nagtatrabaho, demokrasya, kalayaan at pagkakapantay-pantay ay maaaring ilista sa isa sa mga hindi maipaliwanag na mga ideolohiya sa modernong panahon. Ang "plastik na mga salita" na mula sa salita ni Uwe Poerksen, isang Aleman na linggwistiko, ang ginamit upang pangunahan ang kapangyarihan at awtoridad ng Diyos upang mahubog at bigyang kahulugan ang mga layunin ng lipunan o maging ang sangkatauhan mismo. Ang mga salitang ito ay may konotasyon ng 'masarap sa pakiramdam' na awra. Ang mga hindi matukoy na mga salita ay nagiging walang hanggang adhikain. Sa di pagbibigay ng limitasyon sa mga adhikain, ang walang katapusang mga pangangailangan ay napukaw, at kapag ang mga ito ay napukaw, ang mga ito ay nagiging 'mas maliwanag.'

Dahil sa napakadaling mahumaling sa kaugaliang pagsamba sa mga diyos-diyosan, wala nang proteksyon ang mga tao laban sa paniniwala sa maraming diyos-diyosan na hiningi ng modernong kaisipan na kanilang paglingkuran. Ang mga "plastik na salita " ay nagbibigay ng dakilang kapangyarihan sa mga 'propeta' na kanilang tagapagsalita dahil sila ay nag-aangkin o nagsasabi mula sa mga 'maliwanag daw na katotohanan', nang sa gayon ay matahimik ang mga tao. Kailangan natin sundin ang kanilang awtoridad; ang mga hindi mapagdududahang edukadong tao na siyang nagpatupad ng mga batas ukol sa kalusugan, kapakanan, kagalingan, at edukasyon.

Ang bintana ng pagiging moderno na kung saan ating makikita ang katotohanan ay may mga bakas ng bitak, mantsa, bulag na kaisipan at kabulukan. At ito ay sumasaklaw sa katotohanan. At ang katotohanan ay ang mga tao ay walang tunay na pangangailangan maliban sa Panginoon. Ngunit ngayon, ang mga 'idolong' ito ang mga bagay na ginagamit ng mga tao sa debosyon at pagsamba, tulad ng sinabi sa Quran:

"Hindi mo ba nakita ang isa na ginawang diyos ang kanyang mga hangarin?..."(Quran 45:23)

Bawat isa sa mga "plastik na salita" ay pinalalabas ang ibang salita na sinauna at makaluma. 'Ang mga naniniwala' sa mga idolo sa pagiging moderno ay ipinagmamalaki nila ang pagsamba sa mga diyos na ito; itinuturing ng kanilang kaibigan at mga kasamahan na sila ay naliwanagan sa paggawa nito. Yaong mga nagpupumilit na panghawakan ang mga sinaunang diyos ay maaaring pagtakpan ang kahihiyan sa paggawa nito sa pamamagitan ng pagsamba sa mga modernong diyos kasama nito. Malinaw na maraming mga tao na nagsasabing sinasamba nila ang mga "makalumang" diyos ay babaluktutin nila ang mga turo ng Panginoon sa kaganapang ito nang sa gayon ay tila ba na Siya rin ang nagsasabi na paglingkuran ang mga "plastik na salita."

Ang pagsamba sa mga maling diyos ay sakop nito ang korapsyon hindi lamang sa indibidwal kundi maging sa lipunan, gayundin ang likas na mundo. Kapag ang mga tao ay tumanggi na paglingkuran at sumamba sa tunay na Diyos na tulad ng Kanyang hiling na kung paano Siya paglingkuran, hindi nila matutupad ang kanilang layunin bilang mga nilikha. Ang bunga ay nagiging mas magulo ang ating mundo, tulad ng binanggit sa atin sa Quran:

"Ang korapsyon ay lumitaw sa lupa at dagat dahil sa kagagawan ng mga kamay ng tao." (Quran 30:41)

Ang kasagutan ng Islam sa kahulugan at layunin ng buhay ay tumutupad sa mga pangunahing pangangailangan ng tao: ang pagbabalik sa Diyos. Gayunman, ang lahat ay magbabalik sa Diyos sa gusto man nila o hindi, kaya ang katanungan ay hindi lamang ukol sa pagbabalik, ngunit sa paanong paraan babalik. Ito nga ba ay sa pamamagitan ng nakakahiya, mahirap na tanikala na naghihintay ng kaparusahan, o sa nakasisiya at mapagpasalamat na pagpapakumbaba gaya ng ipinangako ng Diyos? Kung iyong inaasahan ang paghuli, kung gayon sa pamamagitan ng Quran at mga turo ng Propeta Muhammad (sumakanya nawa ang kapayapaan at pagpapala ng Diyos) gagabayan ng Diyos ang mga tao pabalik sa paraang makatitiyak sa kanilang walang hanggang kaligayahan.