Mwenyezi Mungu anataka mwongozo kwa wanadamu, na kwa kuonyesha njia sahihi Alituma vitabu na mafunuo. Kwa mfano, Alituma “Suhof” kwa Ibrahim, na Torati kwa Musa, na Zaburi kwa Daudi na Injili kwa Isa bin Maryamu; na hatimaye, Akaituma Quran kwa Mtume Muhammad, rehema na baraka za Mwenyezi Mungu ziwe juu yao wote. Mtume Muhammad rehema na baraka za Mwenyezi Mungu ziwe juu yake, ni Mtume wa mwisho aliyetumwa kwa watu wote hadi mwisho wa dunia. Mtume Muhammad alisema, "Kila Mtume alitumwa kwenye nchi yake peke yake, lakini mimi nilitumwa kwa wanadamu wote."[1]

Quran ni neno la Mungu na hakuna kitabu kingine katika ulimwengu huu ambacho ni muhimu kusoma. "Hii (Qur'ani) ni hoja zinazo toka kwa Mola wenu Mlezi, na uwongofu na rehema kwa watu wanao amini." (Kurani 7:203). Quran inataja kwamba wanadamu wataonyeshwa "ishara" zinazoelekea Kwake. Kwa hakika, neno lililotafsiriwa "ishara" lina umuhimu mkubwa sana ndani ya Quran ikiwa limetajwa zaidi ya mara 150, na kila mara, linaelezea ishara za Mungu. Mungu amewapa wanadamu akili ili tuweze kutafakari, kuchambua, kuhitimisha, na kisha kuzifanyia kazi ishara zake. Mbali na akili tuliyopewa, kila mwanadamu amezaliwa na mwelekeo safi na wa asili kwamba Mungu ni Mola wetu na kwamba Yeye ni Mmoja..

Zifuatazo ni baadhi ya aina za ishara zilizotajwa ndani ya Quran:

1)Dhamiri ya mwanadamu

Mungu anasema kwamba atatuonyesha ishara zilizo wazi ndani yetu na kwamba ataingia kati yetu na mioyoni mwetu.

"Tutawaonyesha Ishara zetu katika upeo wa mbali na katika nafsi zao wenyewe mpaka iwabainikie kwamba haya ni kweli…" (Kurani 41:53)

"Enyi mlio amini! Muitikieni Mwenyezi Mungu na Mtume anapo kuitieni jambo la kukupeni uzima wa milele. Na jueni kuwa Mwenyezi Mungu huingia kati ya mtu na moyo wake, na kwamba hakika kwake Yeye tu mtakusanywa." (Kurani 8:24)

Je, Mungu anawezaje kuingia kati ya mwanadamu na moyo wake? Kwa mfano, ikiwa mtu yuko katika hatihati ya kushiriki katika tendo lenye kudhuru au dhambi kubwa kutakuwa na hisia nzito sana na hatia katika moyo wa mtu huyo. Hisia kama hiyo ni onyo kwamba kufanya dhambi hiyo kutamkasirisha Mungu.

2)Matukio Fulani

Paka mweusi anayepita karibu na nyumba au bundi akitua kwenye bustani ya mtu haimaanishi chochote, na paka na bundi ni viumbe tu ambavyo huendesha maisha yao kama wanavyotaka; hawaleti bahati nzuri au mbaya. Ushirikina si chochote ila ni hisia za udanganyifu; kiuhalisia haupo. Hata hivyo, baadhi ya matukio/matendo yana maana fulani, kama vile yalivyotajwa katika Quran baada ya Kaini, mwana wa Adamu, kumuua ndugu yake Abeli. "Hapo Mwenyezi Mungu akamleta kunguru anaye fukua katika ardhi ili amwonyeshe vipi kumsitiri nduguye. Akasema: Ole wangu! Nimeshindwa kuwa kama kunguru huyu nikamsitiri ndugu yangu? Basi akawa miongoni mwa wenye kujuta." (Kurani 5:31)Kaini alielewa kuwa haikuwa bahati mbaya kwamba mwili wa ndugu yake aliyeuawa ulipolala mbele yake kunguru alitokea na kuanza kuchimba ardhi chini ya miguu yake.

Kadhalika, Firauni alipopuuza wito wa Nabii Musa kwa Mwenyezi Mungu na kukataa kuwaachilia Waisraeli, Mungu alimpelekea Firauni na watu wake ishara (kwa jumla kulikuwa na ishara 9). Ishara hizi zilijumuisha nzige ambao waliangamiza kabisa mazao yote katika eneo hilo, chawa, vyura kwa idadi isiyo na kifani, na pua inayotokwa na damu mfululizo; na badala ya kuzielekeza hizi kwa Mungu kuwa ni dalili za kumwamini Mungu na kuwaachilia Waisraeli, Firauni alipata ushirikina na kusema zimefanywa na Musa, “mchawi”. "Basi tukawapelekea tufani, na nzige, na chawa, na vyura, na damu, kuwa ni Ishara mbali mbali. Nao wakapanda kiburi, na wakawa watu wakosefu" (Kurani 7: 133)

3)Watu walioharibiwa na watu wa mjini

Wakati wa Mtume Muhammad ilijulikana vyema kwamba kulikuwa na watu wa mjini waliopita ambao Mungu aliwangamiza (baada ya kuwakufuru Mitume wao waliotumwa) kupitia "asili ya mama."Watu ustaarabu kama huo ulijumuisha watu wa Adi, Thamudi na Luti. "Na hakika tuliiangamiza miji ilio jirani zenu, na tulizitumia Ishara ili wapate kurejea." (Kurani 46:27).

Uharibifu huo wa miji ulikuwa wakati wa Mtume Muhammad na bado ulionekana na kuhifadhiwa kwa wapita njia. Baada ya kuangamizwa kwa Firauni wakati wa Nabii Musa, ilikuwa ni mapenzi ya Mungu kwamba watu wa miji yote (waliokataa ujumbe wa Mtume wao aliyetumwa) hautaangamizwa katika maisha haya; badala yake, wangehukumiwa katika maisha yajayo. Bado, si lazima mtu aangalie mbali ili kuona dalili za kulipiza kisasi kama vile jiji lililoharibiwa la Pompeii, jiji ambalo lilikuwa maarufu kwa dhambi yake ya wazi na kulawiti. "Basi kila mmoja tulimtesa kwa mujibu wa makosa yake. Kati yao wapo tulio wapelekea kimbunga cha changarawe; na kati yao wapo walio nyakuliwa na ukelele; na kati yao wapo ambao tulio wadidimiza katika ardhi; na kati yao wapo tulio wazamisha. Wala Mwenyezi Mungu hakuwa mwenye kuwadhulumu, lakini walikuwa wenyewe wakijidhulumu nafsi zao." (Kurani 29:40)

Mtu anapaswa kufahamu kikamilifu kwamba matetemeko ya ardhi, volkano, vimbunga, ukame na vitendo vingine vya asili sio vya bahati mbaya, hata hivyo, matendo ya Mungu ambayo hutokea kama adhabu kwa watu wasioamini na/au wako katika dhambi kubwa (na wasio tubu) pia ni Ishara zilizo wazi kwa watu kumwamini na kuitikia wito wake. "Wala walio kufuru hawaachi kusibiwa na balaa kwa waliyo yatenda, au ikawateremkia karibu na nyumbani kwao, mpaka ifike ahadi ya Mwenyezi Mungu. Hakika Mwenyezi Mungu havunji miadi yake." (Kurani 13:31) Kinyume chake, lau wanadamu wote wangemwamini Mwenyezi Mungu na Mitume Wake wote labda kusingekuwa na majanga ya asili, badala yake baraka nyingi zaidi zingekuja kwa njia ya mvua, matunda, mboga mboga na mazao. "Na lau kuwa watu wa miji wangeli amini na wakamchamngu, kwa yakini tungeli wafungulia baraka kutoka mbinguni na katika ardhi." (Quran 7:96)